Boks, sadece fiziksel gücün değil, aynı zamanda iradenin, gururun ve psikolojinin de savaşıdır. Tarih boyunca ringler sayısız zafere ve yenilgiye tanıklık etti, ancak hiçbiri 25 Kasım 1980’de New Orleans’ta yaşananlar kadar gizemli, şok edici ve tartışmalı olmadı. O gece, “Taş Yumruk” lakaplı, yıkılmaz bir savaşçı olarak görülen Roberto Durán, rakibi Sugar Ray Leonard‘a arkasını dönüp basit ama boks dünyasını temelinden sarsan iki kelime söyledi: “No Más” (Artık Yeter).
Peki, sokaklardan gelmiş bu amansız savaşçıyı pes etmeye iten neydi?
Rekabetin Doğuşu: “Montreal Soygunu”
Bu gizemi anlamak için beş ay öncesine, ilk maça gitmek gerekir. Haziran 1980’de Montreal’de yapılan ilk karşılaşmada Roberto Durán, Sugar Ray Leonard’ı kelimenin tam anlamıyla domine etmişti. Leonard’ın zarif ve teknik boks stiline izin vermeyen Durán, sürekli baskı kurarak, onu iplere sıkıştırarak ve acımasızca vücuduna çalışarak 15 raunt sonunda net bir zafer kazandı. O gece Durán, sadece Leonard’ın yenilmezlik unvanını değil, aynı zamanda gururunu da elinden almıştı.
Leonard’ın egosu o kadar zedelenmişti ki, hemen bir rövanş talep etti. Ancak bu aceleci karar, Durán’ın zafer sarhoşluğuyla birleşince, boks tarihinin en tuhaf anına zemin hazırladı.
Rövanş Gecesi: Stratejilerin Savaşı
New Orleans’taki rövanş maçı için Leonard, dersine çok iyi çalışmıştı. İlk maçtaki hatasından dönerek Durán ile bir sokak kavgasına girmek yerine, kendi oyununu oynayacaktı: hareket, hız ve zekâ.
Maç başladığı andan itibaren ringde bambaşka bir Sugar Ray Leonard vardı. Sürekli hareket ediyor, yan adımlarla Durán’ın gardını düşürüyor, ani kombinasyonlarla vurup kaçıyordu. Ama Leonard’ın en büyük silahı fiziksel değil, psikolojikti. Rakibiyle alay ediyor, ona gülümsüyor, hatta bir pozisyonda kolunu yel değirmeni gibi çevirerek ünlü “Bolo Punch” vuruşunu yapacakmış gibi yapıp Durán’ın yüzüne düz bir yumruk indiriyordu.
Durán, bu oyuna bir türlü adapte olamadı. O, bir dövüşçüydü; yakalayıp cezalandırmak istiyordu. Ancak Leonard adeta bir hayalet gibiydi, bir an oradaydı, bir an yoktu. Her raunt, Durán’ın sinirleri daha da gerildi. “Taş Yumruk” lakaplı adam, bir türlü hedefini bulamıyor, ringde komik duruma düşürülüyordu.
Şok Anı: “No Más”
Ve sonra 8. raundun sonlarına doğru o akılalmaz an yaşandı. Leonard’ın bir başka alaycı hamlesinin ardından Durán, aniden dövüşmeyi bıraktı. Rakibine arkasını dönerek kendi köşesine doğru yürüdü ve hakem Octavio Meyran’a İspanyolca “No Más, no más” diye seslendi.
Ringde, tribünlerde ve ekranları başındaki milyonlarca insanda derin bir sessizlik oldu. Yorumcular ne diyeceğini bilemedi. Hakem, Durán’a devam edip etmeyeceğini sordu, ancak cevap netti. Maç, teknik nakavtla Sugar Ray Leonard’ın lehine bitirildi. Yıkılmaz denilen adam, gözle görülür bir darbe almamışken maçı terk etmişti.
Neden? Yıllarca Süren Spekülasyonlar
O geceden sonra en çok sorulan soru “Neden?” oldu. Roberto Durán, ilk başta şiddetli mide krampları geçirdiğini ve bu yüzden devam edemediğini söyledi. Ancak bu açıklama, onun gibi bir savaşçının karakteriyle uyuşmadığı için kimseyi tatmin etmedi. Yıllar içinde ortaya atılan teoriler şunlardı:
- Psikolojik Yıkım: En yaygın kabul gören teori budur. Sugar Ray Leonard, Durán’ı fiziksel olarak değil, zihinsel olarak yendi. Onu o kadar küçük düşürdü ve çaresiz bıraktı ki, gururlu savaşçı bu aşağılanmaya devam etmektense maçı terk etmeyi tercih etti.
- Hazırlıksızlık: İlk zaferin ardından Durán’ın aşırı kilo aldığı ve rövanşa yeterince iyi hazırlanmadığı biliniyordu. Maç sırasında kondisyonunun tükendiği ve devam edecek gücü kalmadığı iddia edildi.
- Menajer Anlaşmazlığı: Bazı iddialara göre Durán, menajerleriyle yaşadığı finansal sorunlar nedeniyle kasıtlı olarak maçı terk ederek onlardan intikam almak istedi.
Miras: Bir Kelimenin Gücü
Sebep ne olursa olsun, “No Más” anı boks tarihine silinmez bir şekilde kazındı. Roberto Durán’ın efsanevi kariyerine kara bir leke olarak yapıştı, ancak o, ilerleyen yıllarda tekrar şampiyonluklar kazanarak kendini affettirmeyi başardı. Sugar Ray Leonard ise o gece sadece unvanını geri almakla kalmadı, aynı zamanda bir boks dehası olduğunu ve en sert rakiplerin bile zihinsel olarak kırılabileceğini kanıtladı.
“No Más”, spor dünyasında bir anlık çöküşün, gururun ve psikolojik savaşın nihai sembolü haline geldi. O gece, yumruklardan çok daha fazlasının bir dövüşü kazandırabileceğini tüm dünyaya gösterdi.
